ලැසි ගමනේ ඔස්සේ 
කෙල්ලක් යයි හදිස්සේ
සාය නෑ දනිස්සේ 
නිතබ සමග පස්ස ගැස්සෙ

පෙම්බරයි රුවෙන් සිරි 
කන්කලුයි වදන් පිරි 
පපු බරයි පියුන් වැඩී 
සංකරයි මා ලිඟුන් නැගී

නිතබ ගස්ස ගස්ස
පියුන් උස්ස උස්ස
දෙඅත් පද්ද පද්ද
යයි හැරී පස්ස

පැණි කෙල බේරී බේරී
දන බිම ගෑවී ගෑවී
බලු කොලු පාරේ ආවි
නම්බරේ හිගා කාවී

කෙල්ල මග නැවතුනා
දත් තිස් දෙක සෙල උනා
කුණු හබ්බේ පිට උනා
කොලු රැල චුත උනා