නවකතාවක් බදු මේ කතාවේ පළමු කොටස
මෙතනින් බලන්න
කොච්චර මුරණ්ඩු උනත් මොකෝ ඉස්කෝලෙට සිස්සත්වෙන් කඩා පාත් වෙලා හෝස්ටල් එකට ආවට පස්සේ හැමදාම රෑට අඩනව. වෙන අයට ඇහෙයි කියලා කෝට්ටේ හපාගෙන තමයි අඩන්නේ ඔන්න. ඇයි ඉතින් වෙන උන් අඩන්නේ නැනේ. එහෙම කිවුවට මොකෝ එක දවසක් එකෙක් හු තියාගෙන ඇඩුවනේ. හා හා ඒ කතාව මේකෙන් පස්සේ හොදද.
හොස්ටල් දුක කන්දරාව අස්සේ ඔන්න කියපි අපිට මොකක්ද ඉන්ජෙක්ෂන් එකක් ගහන්න එනවා කියලා. එක උනේ හොස්ටල් ඇවිල්ල දෙවෙනි සතියේ මගේ හිතේ. ගෙදරින් ලියුමක් අරගෙන එන්න කිවුව එකට අනුමැතිය දීල. මම හොස්ටල් හිටියට මොකද අපේ ගෙදරට ගෙවල් දෙකක් එහා පැත්තේ හිටපු සම්පත් ( බලු සම්පත්- ඒ නම හැදුන හැටි පස්සේ කියන්නම් ) පොරට කියල ලියුමත් ගෙන්න ගෙන කොහොමෙන් කොහොම හරි බෙහෙත් විද්ද කියමුකෝ. (එහෙම ලියුම් ගෙන්න බැරි අයට හොස්ටල් එක බාරව උන්න සර් තමයි ලියුම් දුන්නේ ) එදා කොහොම හරි කලින් ඉස්කෝලෙත් ඇරිය අපිට . ලොකු වේදනාවක් දරගන්නත් එපැයි. දන හොස්ටල් එකට ඇවිල්ල කට්ටිය තම තමන්ගේ විද්ද තැන පෙන්නනවා. ඒ අස්සේ අඩපු එකෙකුත් හිටිය මතකේ හැටියට.
අපේ සෙට් එකේ උන්න අමිල කියල බලල් ඇස් තියෙන පොරක්. පොර දැම්ම ඔලුවට කුජීත අදහසක් . කුජීත කියන්නේ අහු උනොත් රහට ගුටි කන්න පුළුවන් වැඩක්. අපිට විදලා අයින් කරපු සිරින්ජර් කටු හොරෙන් අරගෙන එන එක තමයි මුට ඕන වෙලා තියෙන්නේ . දන්නවනේ ඉතින් පොඩි කාලේ ඒවගෙන් කොරපු දේවල් . මුට මේ කුජිත ප්ලෑන් එක ඇති වෙලා තියෙන්නේ ඒ සිරින්ජර් දාපු තැන දැකලා. මම කලින් කිවුවනේ අපේ ඉස්කෝලෙට මායිනව ඇලක් යනවා කියල. එකට කියන්නේ බු ඇල කියලා. එකේ නැති දෙයක් නැ. මැරිච්ච කුකුලන්ගේ කකුල්. සුදුම සුදු ඇදී ඇදී යන පනුවෝ. බෝතල් කටු ආදී එකී මෙකි නොකී කරන්න සුවදක් තාම මම අත්විදලා නැ. අවුරුදු ගානකට පෙර දෙපැත්තෙන් බැමි බලා තිබ්බ බවට සාදක විදිහට තැනින් තැන කළු ගල්තිබ්බ. හැබැයි ඔය අත්දැකීම දැන් ඉන්න අයට ගණන බෑ. මොකද ඉස්කෝලෙත් එකක් බු අලත් අලුත් වෙලා. ඔන්න ඔය බු ඇලට ඉස්කෝලේ හරහා තවත් එකක් යා වෙනවා. ඔන්න ඕක අස්සට තමයි ඒ සිරින්ජර් කටු දාල තියෙන්නේ . මේක දැකලා අපේ අර පිස්සු අමිලයා.
ඇත්තටම මේ කුජීත අදහස අමිලයා මුලින්ම කිවුවහම මම ටිකක් බරවුනේ පස්සට. හොස්ටල් එකට ආව දවසේ ඉදල සීනියර් උන්ට පෙන්න බැරි මාව, මේ කොරන දේ අහු උනොතින් මට කුමකින් කුමක් වෙයිද කියල පුංචි උනත් මොලේට පොඩි රතු එළියක්‌ ආව. එත ඊට වැඩ අර මුරණ්ඩු සජීව කියන එකා ඉස්මතු වෙලා මේ වැඩේට කැමති උනා. හැබැයි ඉතින් පොඩි උනාට මොකද හොද ප්ලෑන් එකක් ගහල තමයි ගේමට බැස්සේ . උද තියෙන පින්තුරේ පේනවද ? හැක් පෙන්නේ නැ . ඔයිට වඩා මගේ චිත්‍ර ඇදීමේ හැකියාවක් නැ . පුලුවන්නම් බලාගන්න නැතිනම් අහක බලාගන්න. දැන් ඉතින් මමයි අමිලයි පරණ පොකුණ උඩට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා අපේ වෙලාව එනකන්.
ඒ කියන්නේ මේකයි දනනවා ඇතිනේ හොස්ටල් එකක වැඩ කෙරෙන්නේ කාල සටහනකට අනුව කියලා. ඉස්කෝලේ ඉදල ඇවිල්ල දවල් ආහාරය ( ඔය ආහාරේ මතක කරනං එපා , වමනේ යනවා මතක්ජ් වෙද්දී ) අරගත්තට පස්සේ තුනට තමයි සෙල්ලන්කානං යානං දෙන්නේ එතකන් සීමා මායිම වලින් පිටට යාම තහනම් .
හොසට්ල් එක ඉස්සරහින්ම පාර. ඒ පාර එකක්ම කණුවක් කණුවෙන් එහා ග්‍රවුන්ඩ් එක . ( එකට එක කිවුවේ තවත් ග්‍රවුන්ඩ් එකක් තියෙනවා මගේ මැප් එක බලන්න තේරෙයි). ඔය කානුවෙන් එආට යන්න බෑ තුන වෙනකන්. දවසක් 7 වසර උන් ඉන්න තැන ඔය කණුවේ ගැටට දිගේ යානං ගිහින් එක කකුලක් ග්‍රවුන්ඩ් එක පැත්තේ තිබ්බ කියල. කෑවනේ හොද කනේ පාරක්. ඉතින් තේරෙනවනේ ඇයි අපි වෙලාව එනකන් හිටියේ කියලා. හොර වැඩක් කොලත් ඉතින් නීතියට කොරන්න එපැයි.
කොහොම කොහොම හරි තුන පහු වෙලා කට්ටිය එහෙට මෙහෙට වෙනකන් ඉදලා අපි දෙන්න බු ඇල හරහා දෙවෙනි පිට්ටනියට යානං තියෙන පාලම යටට් රිංගුවා. රිංගලා දෙන්න ඔන්න දැන් මෙහෙයුම ඇරබුවා. ඇත්තටම මේක අපි දෙන්නටම හමුදා මෙහෙයුමක් වගේ. අර කුණු වතුරේ පනුවෝ අස්සෙන් අඩිය තිය තිය දෙන්න දැන් බු ඇල තරණය කරනවා. මම හිතන්නේ ඉතිහාසයේ එහෙම කරපු පළමු හා අවසාන දෙන්න අපි දෙනන් වෙන්න ඇති මම හිතන්නේ . ටුකක්‌ දුර යද්දී තිබ්බ කකුල ආපහු ගන්න බෑ. එරෙනවා . අමිලය ගලෙවුව සෙරෙප්පු . මේ යකා සෙරෙප්පු දෙක අතට අරගෙන යනවා . මේ අවස්ථාවේ මගේ ක්‍රියා කලාපය මතක නැ. නැ කියන්නේ නැ හින්ද ඔන්න අහන්න එපා :/ . කොහොම හරි අපි දෙන්න . ඒ කියන්නේ මේ වීරෝදාර හමුදා බටයෝ දෙන්න නැ වැරදුනා. කොමාන්ඩෝ දෙන්න හොයා ගන්නවා ඉස්කෝලේ හරහා යන ඇල මේ බු ඇලට වැටෙන තැන. මේ අවස්ථාවේ ඔබ දනන්වාද අපේ සිංහල සාහිත්‍යයට අලුතින් උපමාවක්‌ බිහිවූ බව ?
දන්නේ නැ ?
ඔය ඇත්තමද ?
කොටියම කන්න එපැයි.
'' රට වට කර කට බැන්දත් බු ඇල වට කර කම්බි බදින්න බෑ ''
ඕක අහල නැ ?
හ්ම කමක් නැ අද ඇහුවනේ
ඕක ඇති උනේ මෙහෙමයි අපි දැන් අර මෝදර හොයාගත්තනේඑත මොකෝ එක හරහට කම්බි දාල . හෙක් හෙක් හෙක් . මේ වීරෝදාර සෙබළුන් දෙදෙනා ඒවගෙන් සැලුනද ? නැ මිත්‍රවරුනි ජීවිතය පරදුවට තබා ඒ අස්සෙන් පින්න තරං මේ කම්බි යටින් පොඩි හිඩැසක් තිබ්බ. ඊට පස්සේ ඉතින් නන්නානේ තමයි. අපි සොයාගෙන ආපු නිධානෙ තිබ්බේ ඒ කම්බි වැට එහා පැත්තේ. ඊට පස්සේ බනිස් කනවා වගේ ලොකු තරගයක් තමයි තිබ්බේ. දෙදෙනා ගෙනාපු සිලි සිලි බෑග් පුරෝ ගන්න එක. එත කියන්න කණගාටුයි පින්වතුනි . අපේ සිලි සිලි බෑග් ඉඩ මදි ඒ වස්තුව අරගෙන යන්න. ඉතින් මක කොරන්නද. පුළුවන් ටරමක් අරගෙන දැන් අපි දෙන්න ආපසු ගමන අරබනවා.
නිකන්ද ?
නැ . සහෝදරවරුනි මහා නිධානයත් අතැතිව. ගා ගත්තු දහ ජරාව ගැන දුක නැතිව ගියා . ඇත්තටම ඇඩුනේ නැති එක විටහ්රයි.
එත අපේ මට අමිලයගේත් අමිලයට මගෙත් හදගැස්ම දැනෙන්න පටන් ගත්තේ හොස්ටල් එක ලං වෙද්දී. කනේ පාරවල් කීයද ? ඔන්න ඕක තමයි මම එන ගමන ගණන හැදුවේ. ඒ කියන්නේ සීනියර් ල කී දෙනෙක් අද ඉනවද කියන එක, එක වැඩි කල දෙකෙන් තුනෙන් . හතරෙන් වැඩි කරන්න හිතුනේ නැ . මොකද හතර වරක් යද්දී සිහිය තියෙයිද සැක හිතුන.
කොහොම කොහොම හරි හොස්ටල් එකට එනං කලින් අපි දෙන්න නිධානෙ හැංගුවා පාලම යට. ඇවිල්ල මුණ අතපය හොදගත්ත . ඇත්තම කියනන් එපැයි . නැවේ නම නැ . එකට හරහට තිබ්බේ කාල සටහන. ඇයි ඉතින් නාන්න දෙන්නේ 5 ටනේ . ඊට පස්සේ අපේ අනිත් උන්ට අපේ මේ වීර්ක්‌ ක්‍රියාව කිවුව. දැන් ඔක්කොටම සිරින්ජර් ඌන වෙලා ඉතින් පාලම යටට ගොහින් අපි ටිකක් අරගෙන ඇවිල්ල . ඒවා බයානක ආයුද බවට පරිවර්තනය කළා.
ඒ කොහොමෙයි ?
දන්නෙම නැද්ද ?
චක්‍ ලැජ්ජයි .
සිරින්ජරේ කටුව කඩනවා මුලින්ම . ඊට පස්සේ බයක් නැ කටුව කාටවත් ඇනෙයි කියල . දැන් ඉතින් වතුර අරගෙන විදිනවා. මහම මහා යුද්දයක් . බෙහෙත් විදලා නාන්න එපැයි කියල කිවුවේ. එත මොන . කනකට ඇහුනේ නැ වගේ නා ගණන්ව , එත අහෝ අපේ මේ යුද්දේ අපේ ප්‍රදාන් සතුරන්ට ආරංචි වෙලා.
අඩේ පොලා මෙහෙ වරෙන්
සීනියර් කෙනෙක් මට කතා කොලා
චෑක් මගේ කාඩ් එක මාට්ටුද මන්දා. ඉතින් මට විතරයා. හැමෝටම කාර්ඩ් එකක් තිබ්බ . ඒවා හදුන හැටි පස්සට.
මමත් ඉතින් දැන් වීරයා මැරිලා වගේ ගියා 7 වසර එකා ගාවට.
මේ මටත් සිරින්ජරයක් දීපන්කො
හැක් මට මෙලොව පරලොව කියන්නේ මොකක්ද අදහ ගණන බැරිව ගියා . ඇයි එකක් ඉල්ලන්නකෝ දෙකක් කියල හැමෝටම සිරින්ජර් දුන්න ඔන්න එදා ඉදල දවස් දෙක තුනක් යනකන් මට කනේ පාරවල් තිබ්බේ නැ, හැබැයි ඉතින් යුද්දේනම තිබ්බ සතියක් විතර.
හැක් . කියන්න අමතක උනා. අපිට පස්සේ තවත් අය අපේ නිධානෙ හොයාගෙන යන්න ගොහින් පාලම යටදීම අපේ හොස්ටල් බාර සර් කාරයට මාටු වෙලා ගුටි කෑවා. ඒවා ඉතින් අපි වගේ හොද ප්ලෑන් එකක් නැති කමේ වැරැද්ද.
නේද මම අහන්නේ
coming next :- මල්ලේ පොල්
